Ile kosztuje życie profesjonalnego gracza w padla?

Pomimo globalnego rozwoju Padel nadal boryka się z nierównościami finansowymi. Headlinery zapewniają wygodne dochody, podczas gdy najbardziej anonimowi muszą wytrwać, aby realizować swoje marzenia. Jaka jest rzeczywistość branży w 2024 roku? Alix Collombon, Thomas Leygue et Julian Seurin zabierz nas za kulisy ich kariery.

Z prawie 30 milionów zarejestrowanych praktyków, padel budzi powołania i wygląda jak nowe Eldorado. Wizja ta wiąże się jednak z poważnym ryzykiem związanym z niepewnością, której rozwiązanie wciąż pozostaje dalekie od rozwiązania. Trzej nasi goście zgodzili się opowiedzieć nam więcej.

Ekonomicznie, stabilność do znalezienia

Koniec 2023 r., Le Parisien przyglądał się już „walce”, z jaką mogą spotkać się najlepsi gracze we Francji. Sześć miesięcy później sytuacja (trochę) się zmieniła: ze swojej pasji można żyć, pod warunkiem, że ograniczy się ekscesy. „Daję sobie radę, nie sądzę, że straciłem pieniądze. Mam nadzieję, że za sześć miesięcy trochę zarobię”, wsuwa Julien Seurin.

Opinię podziela Thomas Leygue, francuski numer 1 ( ). „Płata nagród jest różna. Udaje mi się zapłacić 100% nawet jeśli nie jestem jeszcze beneficjentem”– zwierza się. Dowód na to, że zanim osiągniemy właściwą równowagę, musimy uzbroić się w cierpliwość i odwagę.

Różnice w zależności od kraju

Nieuchronnie Francuzi poważnie pozostają w tyle za przywódcami Hiszpanii i Argentyny. Ich występy, widoczność w mediach i reputacja stanowią prawdziwy plus dla sponsorów. „Każdy zawodnik ma inne stopnie. Będą mieli drzwi, które łatwiej się otwierają, ponieważ są preferowane podczas wydarzeń ”, oświeca Thomasa Leygue’a, który przypomina o znaczeniu „Bądź aktywny w mediach społecznościowych”.

Jednak bycie Tricolorem ma też swoje zalety. „Myślę, że zarabiam lepiej niż Hiszpan czy Argentyńczyk na tym samym poziomie. Dużą rolę odgrywa fakt, że jest się numerem 1 we Francji i że jest jednym z niewielu zawodników, którzy zagrają w finałowym losowaniu, z Léą Godallier. To pozytywny punkt”, sędzia Alix Collombon. „Zarabiają mniej, bo nie mają takich samych sponsorów jak my”, potwierdza francuski numer 10.

Hotele, transport, szkolenia: koszty do przewidzenia

Życie profesjonalisty nie jest łatwe. Pomiędzy różnymi turniejami i licznymi wyjazdami, głównym wydatkiem naszych respondentów pozostaje transport. „W tym roku mamy znaczny budżet na transport (samolot, pociąg). Byliśmy dwa razy w Ameryce Południowej przez kilka tygodni, a to ma swoją cenę”, określa Alix. „Jeśli chodzi o hotel, mam szczęście, że otrzymałem wsparcie, ponieważ jestem przy stole finałowym, to niewielka część mojego rocznego budżetu. »

Ważną rolę odgrywa także przygotowanie mentalne i trening fizyczny, nie zapominając o… życiu na miejscu, jak wspomina Julien Seurin. „Często musimy organizować się w ostatniej chwili, w zależności od turniejów. To zależy od kierunku podróży, zwłaszcza, że za moje hotele rzadko płacą.”– wyjaśnia nam.

Kolosalny budżet na jeden sezon

Ile zatem wynoszą opłaty za cały rok? „Bardzo trudno oszacować, bo to zależy od wielu rzeczy: czy chcesz mieszkać sam, czy we wspólnym mieszkaniu, czy wolisz mieć osobistego trenera, czy nie. Niektórzy wolą podróżować z przesiadkami, np. w małych firmach.”– mówi Tomasz.

Aixois i Melunais przywołują na myśl widelec „od 30 000 do 40 000 euro”, podczas gdy Lyonnaise mówi „50 – 55 000 euro”. Ona zauważa prawdziwy wzrost w ostatnich latach. „Kiedy przybyłem do Hiszpanii siedem lat temu, mogliśmy zaliczyć dobry rok z kwotą 25 000 euro. Byliśmy głównie w Hiszpanii, a wyjazdy zagraniczne nie były daleko: do Portugalii, Włoch... Dziś mówimy o turniejach w Ameryce Południowej, Arabii Saudyjskiej czy Katarze, a to naprawdę kosztuje drożej ”, zeznaje. Jak się okazuje, globalizacja padla ma również swoje wady.

Sponsorzy i nagrody pieniężne, kluczowe źródła dochodu

Nic więc dziwnego, że sponsoring i wygrane w turniejach to główne korzyści finansowe dla graczy. Aby wygenerować większy dochód, niektórzy nie wahają się aktywować innych, nieco bardziej oryginalnych dźwigni. Tak jest w przypadku Juliena ( ), który dzieli się swoimi przygodami ze swoimi 13 700 subskrybentami Youtube.

„Pieniądze z mojego kanału trafiają bezpośrednio do redaktora, nie ma wkładu netto. Zapewnia mi to jednak widoczność dla większych sponsorów i mogę lokować produkty, aktywować komercyjnie, wystawiać faktury za wydarzenia. Pośrednio ma to realny wpływ”, uruchamia lewą rękę. Oprócz wystaw zawsze pozostaje rozwiązanie podstawowe: prowadzenie zajęć w klubach. „Jeśli potrzebujemy pieniędzy, również możemy je dać, tak”, aprobuje swojego praworęcznego odpowiednika.

Styl życia do perfekcji

Co należy zrobić, aby poprawić codzienne życie osób jeżdżących na padelach? Każdy ma już w głowie swoje małe pomysły, począwszy od Juliena Seurina. „Turnieje FIP zmieniają się regularnie. Jedziemy do Ameryki Południowej, potem ruszamy do Doha: nie ma prawdziwej logiki dla małych kategorii. Brakuje nam też FIP Gold i Platinum, ciężko jest na to zdobyć punkty Premier Padel », ubolewa. Thomas Leygue dodaje, że w razie problemów „istnieją również inne obwody (takie jakA1 Padel, przyp. red.) i możliwość wyjazdu gdzie indziej. »

Z drugiej strony wszyscy zgadzają się co do bardzo konkretnego żądania: podwyższenia nagród pieniężnych. „Dzisiaj zawodnik, który znajduje się w pierwszej 50-tce świata, musi mieć kilku sponsorów na pokrycie swoich kosztów, ale nie zarabia dużych pieniędzy”, punkty Alix Collombon ( ), doskonale zdaje sobie sprawę z obecnej sytuacji. „Tego nie da się zrobić w jeden rok. Padel musi być coraz częściej widywany i coraz częściej grany, wszystko to przyjdzie z czasem ”. I to wszystko, czego możemy im życzyć!

Kamery Auxence

To dzięki swojemu ojcu Auxence odkrył padla pewnego czerwcowego wieczoru 2017 r. Dziś z pasją śledzi międzynarodowe tory i drażni pala w swoim klubie treningowym w Tuluzie Padel Klub. Można go także znaleźć na La Feuille de Match i LesViolets.com, dwóch specjalistycznych mediach poświęconych klubowi piłkarskiemu Toulouse Football Club.