©Vincent GALLIE
Ofiara tragicznego wypadku w lipcu 2017 roku podczas wakacji na kempingu Dorian Navarro został sparaliżowany po „głupiej zabawie”, polegającej na budzeniu go przez ciągnięcie namiotu samochodem z prędkością 40 km/h. Rezultat: namiot uderza w drzewo, a Dorian ma złamanie dwóch kręgów grzbietowych.
Silny charakterem i determinacją, ten były strażak i ratownik nie daje się pokonać tej trudnej próbie i całkowicie poświęca się padel krzesło, rodzaj koła ratunkowego.
Jego odwaga, wytrwałość i niezawodna wola uczyniły go dziś francuskim numerem 1 w tej dyscyplinie.
Już wcześniej byłem tenisistą, na swoim małym poziomie. Jednak po wypadku od razu wróciłem do uprawiania sportu w ośrodku rehabilitacyjnym i we wrześniu 2018 roku zdecydowałem, że naprawdę się w to wciągnę. Więc spojrzałem trochę na to, co jest możliwe i skierowałem się w stronę tenisa na wózkach, ponieważ klub w moim mieście miał sekcję tenisa na wózkach.
Zrobiłem więc cztery lata tenisa na wózkach, podczas których udało mi się zostać Francuzem nr 10, 60. na świecie i 69. w grze podwójnej.
Za tym wszystkim w czerwcu 2022 roku miałem pewne problemy, w tym jeden w prawym ramieniu po moim wypadku (złamanie łopatki). mnie już przedstawiono padel we wrześniu 2021 r.
Znajomi wezwali mnie, żebym był czwartym graczem w grze i od razu mi się to spodobało. Więc potem kontynuowałem, od tego czasu mieliśmy nasze małe cotygodniowe spotkanie padel, ale nadal byłem w 100% skupiony na tenisie.
W lutym 2022 wziąłem udział w pierwszym turnieju im padel wózek inwalidzki zatwierdzony przez Francuską Federację Tenisa, który odbył się w Nicei. Na początku nie wyobrażałam sobie, że to zrobię! Ale powiedziałem sobie, że jeśli równolegle z tenisem mógłbym zrobić dwa, trzy turnieje w roku, to zawsze byłoby miło, poza tym, że bardzo lubię ten sport. Stopniowo to polubiłam.
We wrześniu 2022 roku podjąłem więc decyzję o zaprzestaniu gry w tenisa, aby w 100% poświęcić się padel bo zdałem sobie sprawę, że przyjemność na torze padel było ważniejsze niż na korcie tenisowym. Od września 2022 zacząłem więc trenować na 100% w padel, z tym samym rytmem, który miałem w tenisie.
Rok 2022 zakończyłem zwycięstwem we French Masters z moim kolegą z drużyny. Dobrze rozpocząłem sezon 2023 we Francji, ponieważ w moich pierwszych czterech francuskich turniejach odniosłem trzy zwycięstwa i finał.
W czym lubię padel-krzesło, to fakt mieszania sportu indywidualnego i zbiorowego. Podoba mi się również to, że jest to podstawowy sport, z kilkoma podjazdami po siatce. Co przekonało mnie do zdecydowanej zmiany padel, zaproponowano mi nie tylko ten aspekt nowości, ale także uważam, że ten sport jest bardziej atrakcyjny i mniej indywidualistyczny niż tenis.
Jako cel muszę już utrzymać swoje miejsce jako numer 1. To jest naprawdę główny cel, ponieważ w tej chwili międzynarodowa trasa nie jest jeszcze ustalona. Tak nagle moim pierwszym celem pozostaje Francja.
Ale mam też dwa inne cele, które mają być w stanie występować w Hiszpanii i mieć dobre wyniki także w reprezentacji od piątku Mistrzostwa Świata padel-fotel. Dlatego będę reprezentował drużynę Francji w Hiszpanii.
Mamy nadzieję, że rok 2023 jest rokiem wniebowstąpienia. Myślę, że ten rok będzie kluczowy, ponieważ potrzebujemy czegoś więcej niż tylko gry. Musimy też pokazać tzw padel fotel i jest bardzo energochłonny, to znaczy, że musimy iść na agitację, musimy się spodziewać, że powiedzą nam nie...
Nie tylko ja, jest w to zaangażowanych wiele osób i naprawdę wszyscy staramy się zmierzać w tym samym kierunku.
W tej chwili nie mamy nic razem zaprogramowanego, ale mam nadzieję, że wkrótce znów będę mógł z nim zagrać. Nieuchronnie istnieje ryzyko letniej przerwy w kalendarzu ze względu na upały… ale tak, mam nadzieję, że w drugiej połowie sezonu spotkamy się ponownie.
Świetnie się z nim bawiłem, więc naprawdę mam nadzieję, że będę mógł ponownie rywalizować z Tonym.
Le padel nabiera rozpędu we Francji w 2023 roku. Wszyscy pchali w tym samym kierunku, co prowadzi do wspaniałego rozwoju. Dla mnie wszechświat jest inny mentalnie.
Biorę na przykład przypadek włoskich graczy, którzy są brani pod uwagę i zapraszani jako gracze. We Francji już wśród pełnosprawnych jest to skomplikowane, więc jesteśmy spóźnieni, jak we wszystkich sportach. We Francji brakuje tego ducha serdeczności.
Musimy podkreślić nasz sport, który jest wciąż trochę niejasny. Niektórzy ludzie nie wykonują swojej pracy, jeśli chodzi o widoczność. Powinno więcej osób o tym mówić. To Christian Collange odblokował tę rzecz.
To była wojna o organizację turniejów (pierwsza wystawa w 2017 i od 5 lat nic). Brakuje w nim wsparcia federacji, które mimo występów francuskich sportowców nie są na poziomie. Miejmy nadzieję, że dotrzymają słowa i zainspirują się innymi krajami.
Również w Hiszpanii zawodowi gracze przyjechali zobaczyć nasze zawody, co we Francji jest nie do pomyślenia ze względu na zbyt małą widoczność.
W mojej skali sieci społecznościowe są świetnym nośnikiem komunikacji. Dla mnie to zaangażowanie jest obowiązkowe. Sieci społecznościowe są używane mądrze, to niesamowite, więc staram się na swoim małym poziomie korzystać z nich najlepiej, jak potrafię. Gra jest warta świeczki!
Rozwijam to na Instagramie latem, ale nie dla chwały. Interesuje mnie realizacja projektów. Dzięki woli i chęci możemy dokonać wielkich rzeczy. Jeśli mogę pomóc ludziom, którzy przechodzą przez to, przez co ja przeszedłem, wygrałbym wszystko! Może za pięć lat coś się stanie, ale w każdym razie dla mnie jest to konieczność.
Dla mnie w tej chwili najważniejszy byłby rozwój reprezentacji Francji i lepsza pomoc ze strony Federacji. Wiem, że robią dużo, ale naprawdę biorąc nas pod uwagę, byłoby wspaniale!
Na poziomie międzynarodowym oznaczałoby to przybycie w takim czy innym czasie na międzynarodowy obwód. Tak to nie wychodzi, ale na przykład inicjatywa Pucharu Świata pochodzi od Hiszpańskiej Federacji Handisportu. Mam więc nadzieję, że w przyszłości ta współpraca będzie kontynuowana.