Le Padel urodziłaby się, według Sanchez-Alcaraz Martinez[1], w Meksyku w 1969 i wynaleziony przez biznesmena Enrique Corcuera. Ten ostatni, który chciał zbudować kort tenisowy wokół swojego domu i nie mając wystarczająco dużo miejsca, zbudowałby boisko 20 na 10 ze ścianami o wysokości 3-4. Dostosowałby zasady i sprzęt. Postanowił kontynuować grę odbiciem na ziemi po uderzeniu piłki o ścianę i zmienił rakiety tenisowe za pomocą sznurka przez drewnianą rakietę.

Zostań CZŁONKIEM PADEL MAGAZINE

Wcześniej tenis przybierał inne formy i zbliżał się do padel wymyślony przez Enrique Corcuera. Pierwsza forma, zwana „Paddle tennis”, została wymyślona przez czcigodnego Amerykanina Francka Beala, który dokonał modyfikacji na korcie, aby uczyć dzieci tenisa. Zmniejszył więc rozmiar pola o połowę, wprowadził piankową piłkę i drewnianą rakietę. Ta wersja była bardzo popularna w Michigan, a zwłaszcza wśród skromniejszych rodzin, których nie było stać na budowę kortu tenisowego. W 1922 roku zorganizowano turniej tenisa łopatkowego, a rok później zasady zostały zatwierdzone przez USPTAC (United States Paddle Tennis Association). W ten sposób sport ten stał się uprawiany w całym kraju.

W tym samym czasie, pod koniec lat dwudziestych, Freseddenn Blanchardy i James Cosswell wprowadzili pewne modyfikacje, aby poprawić praktykę i móc ćwiczyć zimą. W ten sposób w dzielnicy Scarsdale w Nowym Jorku narodził się „tenis platformowy”. Celem było umożliwienie młodzieży z sąsiedztwa, której nie stać na chodzenie do klubów halowych, na uprawianie sportów zimą, nawet na śniegu. Aby to zrobić, utworzyli system platformowy, aby móc łatwiej usuwać nagromadzony śnieg. Bardzo szybko nastąpiły zmiany: dodanie ogrodzenia wokół boiska, gra w dublet, gumowa piłka i mniejsze rakiety. Ta praktyka umożliwiła zastąpienie tenisa w wielu stanach w Stanach Zjednoczonych w okresie jesienno-zimowym.

Zostań CZŁONKIEM PADEL MAGAZINE

Jednak wersja, która została zaakceptowana przez Międzynarodową Federację padel to sprawa Enrique Corcuera, pierwsza cytowana w tej sekcji. Ten sport został następnie sprowadzony do Hiszpanii przez jednego z jego przyjaciół, Asfona de Hohenlohe, który polubił go. Pierwsze kursy hiszpańskiego powstały w klubie Marbella i bardzo szybko odniosły duży sukces.

W 1975 roku argentyński milioner Julio Menditengui, częsty gość w Marbelli, był świadkiem sukcesu padel i postanowił sprowadzić go do Argentyny. Za kilka lat padel staje się w Argentynie 2th najbardziej uprawiany sport w kraju, z ponad X milionami praktyków i kursem 4 10. Ten sport szybko się rozwinął w Brazylii, Urugwaju, Chile i Paragwaju.

[1] SANCHEZ-ALCARAZ MARTINEZ Bernardino Javier, »Historia del padel = Historia Padel" Materiały do ​​Historii del Deporte (Numer 11), 2013

https://www.upo.es/revistas/index.php/materiales_historia_deporte/article/view/800

Pierre Lemonnier

Pierre studiował STAPS i uzyskał tytuł magistra zarządzania w sporcie po ukończeniu studiów w Reims, Frankfurcie i Lille. Odkryłem padel w 2014 roku podczas mojego roku Erasmusa we Frankfurcie dzięki znajomemu z Hiszpanii. Cholera, to jest dobre padel !

Na ten sam temat