W 2007 roku DTN wymienił 130 profesjonalnych graczy. W przypadku mężczyzn 80 graczy, z których 14 znajduje się w pierwszej 100, a 42 w pierwszej 500 w dniu 1 marca 2008 r. W przypadku kobiet 50 graczy, w tym 10 w pierwszej 100 i 27 w pierwszej 500. Spośród tych 130 graczy Tylko 70 profesjonalistów zarabiałoby na życie z tenisa, a pozostali musieliby łączyć swoją pasję w szczególności z życiem studenckim.

Pula francuskich zawodniczek zmniejszyła się od 2009 roku. Rok 2009 jest dla francuskiego tenisa kobiecego rokiem symbolicznym, ponieważ jest to odejście na emeryturę Amélie Mauresmo, ostatniej postaci „pokolenia 1979” i ostatniej francuskiej numer 1 na świecie. W latach 2009-2015 obserwuje się stały spadek liczby francuskich graczy w pierwszej setce. Co więcej, pod koniec sezonu 100 w czołowej setce świata pozostało tylko trzech francuskich zawodniczek (patrz załącznik 2015), podczas gdy w 100 roku było ich czterech w pierwszej dwudziestce. Amélie Mauresmo, Mary Pierce, a nawet Marion Bartoli zdołały narzucają się Grand Chelem i zakończył sezon między 2 a 9 miejscem na świecie. Problem w tym, że maskowała rzeczywistość żeńskiej straży tylnej. Rzeczywiście, dziś najlepsza Francuzka, Kristina Mladenovic, jest na 30. miejscu na świecie i jej najlepszy wynik w grand chelem jest dopiero ćwierćfinalistą US Open 2015. Żaden z nich nie znajduje się w pierwszej dziesiątce rankingu WTA.

Nicolas Zebbar

Ukończyłam studia magisterskie z zarządzania sportem i pasjonuje się tenisem, prowadziłam badania dotyczące rozwoju tenisa kobiecego. Uprawiając ten sport od dwudziestu lat, a teraz menedżer mojego klubu (TC Morlaàs w Pyrénées-Atlantiques), zawsze szukam nowych pomysłów, mających na celu poprawę środowiska treningowego dla członków. Dlatego cieszę się, że mogę dzielić się tą pracą.

Na ten sam temat