Przyjrzyjmy się jednej ze wskazówek dotyczących nauczania sportu na korcie, która polega na ustawianiu się blisko ucznia, po tej samej stronie siatki.
Wielu trenerów tenisa zrozumiało już wszystko cnoty, które można wyciągnąć z takiego usytuowania :
- Prosta pozycja trenera bardzo blisko zawodnika sprawia, że porady są bardziej przystępne
- Gracz jest mniej rozproszony przez dotknięty obszar; łatwiej jest wtedy kierować, nie wiedząc o tym, swoją koncentrację na celu technicznym, a nie na wyniku
- wygenerowane oszczędności czasu podczas możliwie szczegółowego wyjaśnienia zamierzonych celów
- Udogodnienia do fizycznego prowadzenia gracza w wykonywaniu jego gestu
- Możliwość normalnego mówienia (bez konieczności podnoszenia głosu jak to ma miejsce po drugiej stronie sieci)
- Możliwość wykonywania pokazów dla gracza (w jego sensie a więc bez efektu lustra, który nie zawsze jest dostępny dla każdego)
- Ograniczenie problemów związanych z oceną trajektorii pocisków
- Łatwiejszy i szybszy dostęp do natychmiastowej analizy wideo (zainteresowanie należy ocenić zgodnie z celem i osiągniętym ujęciem)
- Możliwość wykonywania określonej pracy w zakresie pracy nóg (odwijanie stopy, ustawianie itp.) - najlepsze możliwe wykorzystanie znakowania na podłożu
- Możliwość łatwiejszego ustawiania poprawek technicznych (na przykład trzymanie rakiety ucznia w celu ograniczenia przygotowań przy jednoczesnej możliwości rzucenia w niego piłką itp.)
- Piłki otrzymane przez ucznia nie mają takiej samej prędkości jak po drugiej stronie siatki, zwłaszcza gdy są wyrzucane ręcznie
- Praca związana z ocenami trajektorii zostanie ograniczona
- Niektórych ciosów nie można wykonać będąc obok gracza
W każdym razie ustawienie się obok gracza i możliwość przeprowadzenia go przez modyfikacje techniczne okazuje się bardzo często skuteczniejsze niż słowa i demonstracje po drugiej stronie pola !